zibillik — is. Zibil tökülən yer; zibilxana. Zibili zibilliyə tökmək. – Vəziri qarğa olanın ağzı zibillikdə gərək. (Ata. sözü). ◊ Zibilliyə atmaq məc. – lüzumsuz, yaramaz bir şey kimi rədd etmək, atmaq, yaddan çıxarmaq, unutmaq. Tarix çox atmışdır… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məzbəl(ə) — ə. zibillik, zibilxana … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gööddux — (Qax) zibillik. – Gööddux qaya başındadı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
gümmüllük — (Salyan) zibillik. – Bıra şey tökmə, gümmüllük olar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
küjə — (Zəngəzur) zibillik. – Bizim küjədə bir buranı bitib … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
küjəlix’ — (Cəbrayıl, Zəngəzur) zibillik. – Sənin küjəlix’də nə işin var? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qod — I (Zaqatala) qarğıdalı qıçası II (Balakən) zibillik. – Həşhüşü qoda tulla … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
zibilxanə — ə. və f. 1) zibil tökülən yer; zibillik; 2) zibil yer … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zibilxana — bax zibillik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti